Żeby lepiej zrozumieć czym właściwie jest styl loftowy, nazywany również industrialnym, warto poznać jego korzenie. To tam znajdują się odpowiedzi na pytania dotyczące charakterystycznych jego cech.

Komu zawdzięczamy industrialną oprawę nowoczesnych salonów, z ich architektoniczną surowością, ale i autentycznością? Artystom! Ich potrzebom, wynikającym raz z konieczności posiadania wygodnych otwartych przestrzeni, w których swobodnie mogą się oddać pracy twórczej, a dwa – zwyczajnie – z biedy. Ale po kolei. Najczęściej podaje się, że styl industrialny rozwinął się w Ameryce, jednak już w połowie XIX wieku w Paryżu pojawiły się artystyczne atelier, które zawierały charakterystyczne cechy składające się na dzisiejszą definicję stylu loftowego. Trzeba jednak przyznać, że poważniejszy wpływ na jego rozwój miała nowojorska bohema. Jak to się zaczęło? W latach 40. ubiegłego wieku znacznie wzrosły ceny gruntów w części fabrycznej Manhattanu, co zmusiło fabrykantów do przenoszenia swoich siedzib na przedmieścia miast. Opuszczone przez nich hale fabryczne, magazyny i warsztaty najpierw przygarnęli artyści. Ich podejście do aranżowania tych przestrzeni – wykorzystujące elementy konstrukcyjne i architektoniczne jako atut i tło, stało się podstawą stylu loftowego. Paradoks polega na tym, że wyrósł on z biedy, a obecnie zyskał status luksusowego. Już niedługo bowiem przyciągnął on prawników czy finansistów i to za ich sprawą rozwinął się w Ameryce, a chwilę później dotarł do Europy.

W gruncie rzeczy styl industrialny oderwał się już od pierwotnie z nim związanych przestrzeni manufaktur i z powodzeniem można urządzić salon loftowy również w nowoczesnym budownictwie. W domu czy kamienicy, jednak z pewnością potrzebuje on - by się w pełni rozwinąć - otwartej przestrzeni z wysokimi stropami. Tylko wówczas można zapewnić wnętrzu ten szczególny powiew wolności i nieskrępowania. A co z całą resztą? Autentyczną cegłę, betonową wylewkę na podłodze, belki konstrukcyjne, instalacje – wszystko można obecnie z powodzeniem imitować i to na różne sposoby. Dopasować przy tym do własnych upodobań, ponieważ styl industrialny ewoluuje. I nawet jeśli ma mniej surową oprawę, jego typowe cechy można również osiągnąć samą aranżacją oświetleniową, dekoracjami i odpowiednimi meblami. Warto jednak pamiętać – szczególnie w przypadku nowoczesnego budownictwa – że loft lubi niedoskonałości, a stroni od perfekcjonizmu i sterylności, co oznacza zabawę w postarzanie!

Powtórzmy, że wyróżniającą cechą stylu industrialnego jest brak architektonicznych ograniczeń i przestronność. Tło aranżacyjne nawiązuje do pomieszczeń fabrycznych, w których prym wiodą cegła, beton architektoniczny, które z powodzeniem można ze sobą łączyć. Materiały ciepły i zimny doskonale się wówczas równoważą. I nie musimy przy tym dysponować autentyczną starą cegłą, ponieważ znakomicie zastępują ją, np. płytki cegłopodobne. Doskonale również wyglądają zamontowane, a nie będące elementem konstrukcyjnym budynku belki z surowego drewna. Kolory na ścianach? Powinny być stonowane – biele i szarości. Styl industrialny lubi bowiem minimalizm. Podłoga najlepiej, jeśli będzie dobrana z efektem postarzenia, oddającym ducha fabryki. Niewskazana jest zatem taka, która wprost „lśni” czystością. Ze względu na ogólną surowość doskonale sprawdzi się podłoga drewniana, która doda wnętrzu ciepła. Albo winylowa, w przypadku której łatwo jest odnaleźć panele ze wspomnianym efektem postarzenia. Podłoga kamienna jest równie właściwym wyborem, a obecnie można niezwykle swobodnie dopasować do potrzeb zarówno kolor, jak i wrażenia haptyczne. I tak na przykład porowaty piaskowiec ociepli salon loftowy, a gładki granit wzmocni efekt surowości. W tym przypadku również rynek oferuje szeroką gamę płytek doskonale imitujących kamień.
Dobra wiadomość jest zatem taka, że styl industrialny można stworzyć zarówno posiadając wysoki budżet, jak i bardziej ekonomicznie.

Mamy już zatem zarysowane tło i ramy do aranżowania i dekorowania naszego salonu loftowego. Czas na oświetlenie! I znowu, im bardziej coś jest ono industrialne, tym lepiej. Jako oświetlenie główne sprawdzą się na przykład imitujące stare żarówki lampy bez kloszy, nonszalancko przywieszone do stropu na gołych, długich kablach. A jeśli zależy nam na większej dekoracyjności, niech lampy będą ażurowe, osadzone, np. na stalowych, pomalowanych na czarno lub biało, ramach. Doskonale w salonie loftowym wyglądać będą również przy sufitowe szyny z reflektorami oświetlającymi punktowo wybrane przez nas przedmioty czy miejsca. W każdym z tych przypadków warto wzmocnić i urozmaicić oświetlenie prostymi kinkietami i lampą stojącą, o wyraźnie industrialnym designie. Salon styl loftowy potrzebuje takiego samego typu oświetlenia, jak każdy inny. O ciepłej temperaturze barwowej (poniżej 3500 K), sprzyjającej odpoczynkowi.

Przy wyborze mebli i elementów dekoracyjnych pamiętajmy, że jedną z cech tego stylu jest minimalizm i zamiłowanie do przygaszonych barw, przywodzących na myśl warstwę fabrycznego pyłu osiadającego na każdym przedmiocie i każdej powierzchni. Loft lubi więc czernie, biele i szarości, choć nic nie stoi na przeszkodzie, by tę dominację przełamywać drobnymi akcentami w wyrazistych kolorach. Takie tło lubi czerwienie, odcienie pomarańczowego czy żółtego, a akcentem może być prosty wazon, misa na owoce, poducha na kanapie czy klosz stojącej lampy.

Jeśli tło mamy szczególnie surowe, wówczas naszym zadaniem jest wizualne zmiękczenie ogólnego wrażenia salonu loftowego. Spowodowanie, że to serce naszego domu będzie również przytulnym miejscem wypoczynku. A więc – kanapa. Miękka i miła w dotyku. Duża, okazała. Może w brązach, bordo czy brudnej zieleni? Meble w salonie loftowym w ogóle powinny być ciężkie i masywne, ale za to nie powinno być ich wiele. Duże stoły (np. ze stalową, pomalowaną na czarno podstawą) drewniane krzesła z tapicerowanym siedziskiem i fotele, w których można się wygodnie zatopić. Idealnie pasować będą też meble z pchlego targu, które po konserwacji znakomicie oddadzą wrażenie niedoskonałości. Industrialne salony można również z powodzeniem „uprzytulnić” za sprawą naturalnych roślin i w tym przypadku pozwolić sobie nawet na pewną przesadę. Doskonale wyglądać będzie na przykład pomalowana na czarno nieregularna stalowa konstrukcja czy po prostu stara drabina z półkami na rośliny doniczkowe. Kwiaty o dużych, mięsistych liściach, np. monstera, możemy też postawić na podłodze w dużych betonowych czy ceglanych donicach.
Wiele możliwości mamy w zakresie elementów dekoracyjnych, które najlepiej, jeśli posłużą do wzmocnienia charakteru loftowego naszego salonu w warstwie symbolicznej. Mogą to być stare maszyny, odbiornik radiowy z lat 50., telefon - taki na korbkę, albo z tarczą obrotową. Mogą to być postawione bezpośrednio na podłodze duże lustra z postarzoną taflą. Tekstylia retro – na przykład poduszki i koce patchworkowe. A na ścianach – proste ramki z obrazami, plakatami czy zdjęciami, najlepiej czarno białymi lub w kolorze sepii.

Salon w stylu loft to przestronne, dość surowe architektonicznie wykończenie, stonowane barwy z drobnymi akcentami o wyrazistej kolorystyce. Formalna nonszalancja i ucieczka od perfekcji. Minimalizm, masywne meble i akcentujące industrializm oświetlenie, a w warstwie dekoracyjnej: przedmioty pochodzące z odległej przeszłości, a kojarzące się z erą przemysłową.